Het kruis roept op tot een radicale mind-shift voorbij “Het is volbracht!” (deel 1 van 3)

Click here for the English version of this article.

“Zij zullen zijn gerechtigheid verkondigen aan het volk dat geboren zal worden, omdat Hij het gedaan heeft.” (Psalmen 22:31)

“Toen Jezus dan de zure wijn genomen had, zeide Hij: Het is volbracht!” (Johannes 19:30)

It is finished!
Drie woorden van Jezus aan het kruis, die door veel hedendaagse genade-verkondigers worden benadrukt. Jezus heeft werkelijk alles voor ons volbracht. We hoeven alleen maar te geloven dat Jezus voor ons aan het kruis is gegaan, dat Jezus de losprijs voor onze zonden betaald heeft, dat Jezus de wet voor ons vervuld heeft, dat Jezus onze gerechtigheid is, dat we door Jezus’ striemen genezing hebben ontvangen, enzovoort, enzovoort. Dit klinkt allemaal geweldig, niet waar? Het enige dat ons te doen staat, is rusten in het volbrachte werk van Jezus en dat zal tot een voorspoedig, gezegend en gezond koninkrijks-leven leiden.

In deze serie wil ik de gebeurtenis aan het kruis vanuit een andere invalshoek bekijken. Heeft Jezus werkelijk aan het kruis plaatsvervangend voor ons (en voor de hele kosmos) iets tot stand gebracht; iets wat geen ander mens ooit had kunnen doen? Dat zou betekenen dat de mens Jezus van Nazareth van nature méér Zoon van God, méér goddelijk en méér vanaf de grondlegging der wereld uitverkoren en geroepen geweest moet zijn, dan ieder ander mens op aarde. Wij mogen dan wel als Jezus in deze wereld zijn en het mag dan de bedoeling zijn dat wij ook als Zonen van God (m/v) openbaar worden, toch is en blijft Jezus dé (enige ware) Zoon van God. En ook al geloven we dat we als mens (kleine) Christussen zijn (met de nadruk op kleine), Jezus is en blijft toch dé (enige ware, grote) Christus, exclusief in zijn soort. Jezus blijft op deze manier onbereikbaar voor ons mensen. We zullen nooit voor de volle 100% net zo Zoon van God en net zo Christus kunnen worden als Jezus, laat staan dat we zouden geloven dat we op dezelfde manier als Jezus zijn opgenomen in de drie-eenheid van God. Ik begin steeds meer te geloven dat we door Jezus als de exclusieve Verlosser te zien, we voor onszelf de Weg naar volkomen verlossing (geest, ziel én lichaam), die Jezus ons is voorgegaan, blokkeren.

Waar komt de exclusieve kijk op Jezus vandaan?
De exclusieve kijk op – en het exclusieve werk aan het kruis van – Jezus van Nazareth is gebaseerd op de veronderstelling dat aan het begin van de menselijke geschiedenis door de ongehoorzaamheid van twee mensen er een fundamentele scheiding tussen God en de mens zou zijn ontstaan. De mens zou door zijn zondige natuur (erfzonde) niet in staat zijn om deze scheiding op te heffen. God zelf zou in Jezus mens zijn geworden, om het probleem op te lossen. De gedachte dat Jezus aan het kruis plaatsvervangend de verlossing van de wereld (kosmos) tot stand zou hebben gebracht, waartoe niemand anders in staat was, houdt deze exclusieve kijk op de persoon van Jezus in stand. Het is een cirkelredenering die mijns inziens een belemmering vormt voor de voltooiing van het verzoeningsproces (God die in Christus de kosmos met zich verzoenende is) en daarmee voor het zichtbaar worden van de volledige realiteit van het koninkrijk van God op aarde.

God heeft de mens naar zijn evenbeeld en gelijkenis geschapen. Gods Geest is de Levensadem in ieder mens en God zag dat het zeer goed was. Als God(s wezen) volmaakte Liefde is en die Liefde geduldig is, alle dingen bedekt, alle dingen verdraagt en het kwaad niet toerekent (1 Korintiërs 13:4-7), hoe kan de ongehoorzaamheid van de mens dan tot een fundamentele scheiding tussen God en de mens hebben geleid? Volgens Paulus kan werkelijk niets ons scheiden van Gods Liefde, dus ook onze misstappen niet! De scheiding tussen God en de mens, die eeuwenlang onze theologie (met name de soteriologie; leer van de verlossing) heeft bepaald, blijkt niet langer houdbaar te zijn. De scheiding tussen God en de mens, die we als mens zijn gaan ervaren, bevindt zich in ons denken, hetgeen een gevolg is van de kennis van goed en kwaad. Deze kennis is ons bewustzijn (onze waarneming) gaan bepalen. We zijn verdwaald geraakt door de zinloosheid van ons denken, verduisterd geraakt in ons verstand, door onwetendheid zijn we vervreemd geraakt van het leven dat uit God is (Efeziërs 4:17,18). Dat neemt echter niet weg dat we als mensen allemaal vanaf het prilste begin met God verbonden zijn geweest en leven vanuit het leven dat uit God is. Ieder mens leeft, beweegt en bestaat in God. Wij zijn allen van zijn geslacht, aldus Paulus (Handelingen 17:28), of we het ons nu bewust zijn of niet.

Fundamentele eenheid als uitgangspunt
Als we uitgaan van de fundamentele eenheid tussen God en de mens (en de hele schepping), dan zullen we het Bijbelse begrip ‘verlossing’ moeten herdefiniëren. Als de mens nooit van God afgescheiden is geweest, dan is er ook geen sprake geweest van een onoverbrugbare kloof, waarbij de zonde tussen God en de mens in zou staan. Dan was het kruis niet nodig om deze kloof te overbruggen, dan heeft Jezus niets plaatsvervangend aan het kruis voor ons gedaan, dan hoeft Jezus niet die exclusieve Zoon van God, die exclusieve Christus te zijn. Dat opent het perspectief om te gaan geloven dat ieder mens – net als Jezus van Nazareth toen hij op aarde rondwandelde – een incarnatie (vleeswording) van God (de logos) is en in essentie net zo Zoon van God (m/v) en net zo gezalfd met de Geest (Christus) als Jezus. Alles (en dus ook iedereen!) is immers door het Woord (logos) geworden, zonder logos is niets geworden. Het Leven dat in het Woord was, is het waarachtige Licht dat alle mensen verlicht (Johannes 1:3,4,9). Jezus is ons dus werkelijk in alles gelijk geworden; hij is op dezelfde manier als ieder ander mens in het vlees (sarx) gekomen (incarnatie). Degenen die dit niet belijden gaan tegen het getuigenis van de Christus in (1 Johannes 4:3; 2 Johannes 1:7). De hele mensheid (inclusief de mens Jezus van Nazareth) vormt het fysieke lichaam van Christus op aarde. Als mensheid zijn we dé Zoon van God en maken we deel uit van de drie-eenheid. Er is geen wezenlijk verschil tussen Jezus van Nazareth en ieder ander mens op aarde. Jezus is zich door een goddelijke openbaring, waar hij vanwege zijn roeping een zeer hoge prijs voor heeft betaald, ‘als eersteling’ bewust geworden van zijn Christus-identiteit en zodoende als Zoon van God openbaar geworden. Niet om als dé enige Zoon van God te blijven fungeren, maar juist met als doel dat de hele mensheid hem daarin volledig zou gaan volgen.

De Mensenzoon
Jezus van Nazareth sprak geregeld over zichzelf als de Mensenzoon; de mens zoals God ieder mens bedoeld heeft. Jezus vormt het patroon, de blauwdruk, waartoe ieder mens van voor de grondlegging der wereld uitverkoren en geroepen is, namelijk om als Zoon van God (m/v) openbaar te worden. De missie van Jezus was niet om iets plaatsvervangend voor de mensheid tot stand te brengen, maar om de ogen van zijn medebroeders en -zusters te openen voor het koninkrijk van God; het koninkrijk dat al vanaf de grondlegging der wereld voor hen bereid was (Matteüs 25:34; NBG). Hij was geroepen om mensen die gevangen zaten in hun verduisterde denken loslating uit hun gevangenis te verkondigen en om gebrokenen (als gevolg van het verduisterde denken) in vrijheid heen te zenden (Lukas 4:18,19). Daartoe was Jezus gezalfd; daartoe had Jezus als mens van vlees en bloed een openbaring van het koninkrijk ontvangen. Het leven van Jezus, zijn verkondiging in woord en daad, de Weg via het kruis naar de opstanding en zijn ‘hemelvaart’, het was allemaal gericht op het koninkrijk van God en op openbaring (onthulling) van de Weg die tot het koninkrijk van God leidt. De bediening van Jezus was erop gericht om zijn volksgenoten tot volkomen verlossing van de vloek van zonde en dood te brengen, zodat ze in het koninkrijk van zijn Vader zouden gaan wandelen. De oproep waar Jezus zijn bediening mee begon was dan ook “Bekeert u, want het koninkrijk is onder u”, later zelfs “het koninkrijk is binnen in u”. De boodschap van Jezus was gericht op vernieuwing van denken (metanoia), op het openen van ogen, op openbaring van het koninkrijk. Nergens lezen we van Jezus dat hij door een éénmalige gebeurtenis aan het kruis onze verlossing zou gaan bewerkstelligen.

Samengevat hebben we het volgende geconcludeerd. Datgene waarvan we als christenen zijn gaan geloven dat Jezus het plaatsvervangend voor ons aan het kruis tot stand moest brengen, is altijd al een voldongen feit geweest. Daar was het kruis niet voor nodig! We zijn vanaf de grondlegging der wereld al met God verbonden geweest. Onze zonden zijn altijd al vergeven geweest (Liefde rekent het kwaad immers niet toe). We zijn altijd al in het koninkrijk van God geweest, alleen zijn we het ons niet bewust. We zijn in Gods ogen altijd al rechtvaardig (rechtschapen) geweest. Dit zijn allemaal objectieve feiten die voortkomen uit het gegeven dat we als mens (ieder mens!) naar Gods evenbeeld en gelijkenis geschapen zijn en een incarnatie van God zijn. Daar is nooit iets aan veranderd. Door ons dit te realiseren, kan het niet anders dan dat we met andere ogen naar het kruis gaan kijken. Daarover in deel twee meer.

Klik hier om het tweede deel van deze serie te lezen.

Zou je door willen praten over de inhoud van dit artikel?
Schroom dan niet en neem contact met ons op.

Klik hier als je je wilt abonneren op onze Blog / Infomail.

Vond je dit artikel de moeite waard om te lezen, overweeg dan een kleine financiële bijdrage. Het rekeningnummer is NL94 ASNB 0932 1927 50 t.n.v. P. Overduin.