We leven in een wereld die steeds onmenselijker wordt. Een wereld waarin we het normaal moeten vinden dat mensen alleen de dokterskamer in moeten voor een slechtnieuwsgesprek, waar mensen nagenoeg alleen moeten sterven, waar afscheid nemen van overledenen en begrafenissen maar in een zeer beperkte kring mag plaatsvinden. Maar ook waar vreugdevolle gebeurtenissen, zoals geboorten en huwelijken, allemaal op onderlinge afstand van elkaar gevierd moeten worden. Geen geknuffel en elkaar in de armen vliegen als een gezonde en natuurlijke reactie bij zowel verdrietige als vreugdevolle momenten. Een wereld waarin eenzaamheid nog veel grotere vormen aanneemt, dan het de laatste decennia al deed. Een wereld waarin het aantal faillissementen en daardoor ook de financiële problemen en armoede hand over hand toenemen. Een wereld waarin de psychische nood, zoals angst, depressie en suïcide harder groeit dan ooit.
Schets ik nu een doemscenario? Nee, dit is de wereld anno 21e eeuw!
Was het maar een toekomstscenario, waar we ons op voor konden bereiden. We zitten er middenin en je hoeft geen doemdenker te zijn om te zien dat de nood in de wereld de komende tijd eerder zal toenemen dan afnemen. De wereld staat in brand en kan niet wachten op allerlei veranderprocessen in de kerk! Een groot deel van de christenen heeft het echter nog te goed om aan de noodrem te trekken.
Vragen die bij mij van binnen al maandenlang branden, zijn:
Waar is de christelijke kerk te midden van deze ellende? Waar is het Licht van Christus dat als een helder baken schijnt te midden van de duisternis? Waar klinkt de boodschap van het koninkrijk van God voor het hier en nu? Op welke manier bieden we als christelijke kerk hoop en verwachting?
We zijn vooral bezig met het streamen van onze samenkomsten en hoe we het kerk-zijn kunnen organiseren in deze tijd. Hoe we moeten her-kerken. De kerk moet immers met haar tijd mee. Allemaal belangrijk, maar welke boodschap hebben we voor de wereld in nood? Op welke manier geven we vorm aan de bediening der verzoening? Weten we überhaupt zelf nog wel raad met de bediening der verzoening?
Dat brengt mij op een volgende vraag, die mij ook al maanden bezig houdt: Wat is onze eigen hoop te midden van de donkere wereld waarin we leven? Dat we na dit leven, na dit tranendal, naar de hemel gaan? Is het heel erg vreemd dat mensen die hier en nu in de problemen zitten, daar geen boodschap aan hebben? Was dat werkelijk de boodschap van het koninkrijk van God dat Jezus verkondigde? Is dat de kern van het evangelie dat als een kracht van God tot behoudenis is?
Nee, de boodschap van Gods koninkrijk gaat om het hier en nu! En dat gaat verder dan praktische hulp bieden, materiële nood lenigen en de sociale cohesie bevorderen, hoe belangrijk en noodzakelijk dat allemaal ook is!
De primaire taak van de christelijke kerk zou de bediening der verzoening en het verkondigen van koninkrijk van God moeten zijn. Dat is wat de wereld anno 2020 nodig heeft en waar de schepping met reikhalzend verlangen op wacht. Mensen die net als Jezus van Nazareth, als zonen en dochters van God openbaar gaan worden. Zonen en dochters van God die het koninkrijk van God in daad en woord verkondigen en de bediening der verzoening in de samenleving gestalte geven.
We hebben als christelijke kerk een boodschap van hoop en verwachting. Een boodschap van verlossing van de vloek van zonde en dood, waar de hele schepping onder gebukt gaat. Een boodschap van eeuwig leven! Niet voor het hiernamaals, maar voor het hier en nu. Een boodschap van radicale genade en onvoorwaardelijke liefde, niet dankzij het kruis, maar ondanks het kruis. Een boodschap van de dood en opstanding van Christus in en door de hele schepping heen. Deze boodschap is de kracht van God tot behoudenis, naar geest, ziel en lichaam. Nogmaals, niet voor na dit leven, maar voor het hier en nu. Voor een wereld die zich in het hier en nu in nood bevindt. Een boodschap van verlossing van eenzaamheid, angst en depressie, maar ook van materiële nood. God heeft zich in de geschiedenis geopenbaard als een God die redt, verlost, geneest en voorziet! En God is niet veranderd!
“God is in Christus de wereld (kosmos) met zich aan het verzoenen, door ons de val niet toe te rekenen en het Woord van de verzoening in ons te leggen.” (2 Korintiërs 5:19)
Deze kosmos-verzoening zal tot voltooiing gaan komen, zodra de christelijke kerk de bediening der verzoening en de verkondiging van het evangelie van het koninkrijk weer ter harte gaat nemen. Dat is onze goddelijke roeping! We zullen weer jonge wijn in nieuwe zakken moeten gaan schenken.
Zou je door willen praten over de inhoud van dit artikel?
Schroom dan niet en neem contact met ons op.
Klik hier als je je wilt abonneren op onze Blog / Infomail.
Vond je dit artikel de moeite waard om te lezen, overweeg dan een kleine financiële bijdrage. Het rekeningnummer is NL94 ASNB 0932 1927 50 t.n.v. P. Overduin.