De beste wijn is voor het laatst bewaard!

Het eerste wonder dat Jezus tijdens zijn bediening op aarde verricht heeft is water veranderen in wijn. De feestgangers verbaasden zich erover dat de ceremoniemeester de beste wijn voor het laatst had bewaard, omdat dit niet gebruikelijk was.

“En op de derde dag was er een bruiloft te Kana in Galilea en de moeder van Jezus was daar.” (Johannes 2:1)

Het wonder te Kana gebeurde op de derde dag. Als je dit zo leest, dan is er iets merkwaardigs aan de hand. Het lijkt erop dat er geen enkel referentiepunt wordt gegeven waar die derde dag betrekking op heeft. Gaat het om de derde dag van een bepaalde maand, een bepaalde periode of een bepaald jaar? Het enige waar het betrekking op zou kunnen hebben, is op het hoofdstuk ervoor, waarin er drie keer wordt gesproken over ‘de volgende dag’. De derde dag in Johannes 1 was de dag waarop Jezus door Johannes als het ‘lam van God’ werd voorgesteld aan Petrus en Andreas, waarop zij Jezus zijn gaan volgen (Johannes 1:26,27). Daarover later meer. Wat verder opvalt is dat de bruiloft op één dag, op de derde dag, gehouden lijkt te worden, terwijl een joodse bruiloft in die tijd normaal gesproken zeven dagen duurde. Dat er op de derde dag een bruiloft was, is dus een vreemd gegeven als een bruiloft zeven dagen duurde. Het kan ook niet om de derde dag van de bruiloft zijn gegaan, want de beste wijn was voor het laatst bewaard. Dan verwacht je toch eerder dat de wijn op de zesde of de zevende dag op zou zijn geraakt en niet al op de derde dag.

Het verhaal gaat verder. Maria vind het nodig om bij Jezus aan te geven dat de wijn op is. De reactie van Jezus is niet al te vriendelijk.

“Wat wilt u van me? zei Jezus. Mijn tijd is nog niet gekomen.” (Johannes 1:4)

En opnieuw lezen we hier iets merkwaardigs. Mijn tijd is nog niet gekomen. Je zou verwachten dat er daarna iets wordt vermeld over het feest dat verder ging zonder wijn en dat Jezus dan op een gegeven moment het wél zijn tijd zou vinden om iets te gaan doen. Niets van dat alles. Direct nadat Jezus heeft aangegeven dat zijn tijd nog niet is gekomen, lezen we dat hij de opdracht geeft om zes kruiken met water te vullen. En direct daarna geeft hij aan dat ze het water uit de kruik moesten scheppen en naar de ceremoniemeester van het feest moesten brengen. Het wonder was inmiddels al geschied. Hoezo mijn tijd is nog niet gekomen? Het lijkt een zinnetje zonder enige betekenis.

“Jezus zeide tot hen: Vult de vaten met water. En zij vulden ze tot de rand. En Hij zeide tot hen: Schept nu en brengt het aan de leider van het feest. En zij brachten het.” (Johannes 1:7,8)

Allereerst die derde dag. Getallen spelen in de Bijbel een belangrijke rol. Die ‘derde dag’ die in de context van dit verhaal geen betekenis lijkt te hebben, moet dan wel een verwijzing zijn naar iets anders.

We zagen al dat het een verwijzing kan zijn geweest naar de derde dag uit hoofdstuk 1. Als we de wijn als een beeld van het bloed van Jezus zien, zoals gebruikelijk bij het avondmaal, dan zou het bij de beste wijn gaan om het bloed van het nieuwe verbond, van het lam van God, dat tot de definitie bevrijding van de zonde op de wereld vergoten zou worden. De oude wijn die op was geraakt, zou dan kunnen verwijzen naar het bloed van het oude verbond, dat ter vergeving van zonden werd vergoten.

Naast deze verwijzing valt er nog iets op te merken. Als één dag bij God als duizend jaar is, dan hebben we twee dagen (tweeduizend jaar) achter de rug en leven we nu op de derde dag. Het eerste wonder dat Jezus op de bruiloft in Kana verrichtte, maakt ons dan meteen duidelijk dat God de beste wijn voor het laatst zou gaan bewaren! In de tweeduizend jaar die achter ons ligt, moest eerst de minder goede wijn, de oude wijn van het oude verbond geschonken worden. Die minder goede wijn is de boodschap van vergeving van zonden. De beste wijn is bewaard voor de tijd waarin wij nu leven. De beste wijn is de boodschap van totale verlossing / bevrijding van zonde. Dat is de boodschap die Jezus met zijn kruisdood heeft willen verkondigen.

“Zie, het lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt.” (Johannes 1:29)

Wie in de wereld om zich heen kijkt, kan niet anders dan tot de conclusie komen dat de ‘zonde der wereld’ nog niet is weggenomen. Dat is inherent aan de ‘oude wijn’ die tot op heden geschonken is. Vergeving van zonden maakt je vrij van de gevolgen van de zonden, maar maakt je niet vrij van de zonde(macht) zelf. Vergeving van zonden komt dan ook neer op symptoombestrijding!

In de achterliggende periode vanaf 70AD tot de derde dag was de tijd voor de beste wijn nog niet gekomen. Precies zoals Jezus tegen Maria zei, Mijn tijd is nog niet gekomen, hetgeen in de context van het wonder in Kana geen enkele betekenis leek te hebben. Als we dit zinnetje verbinden met En op de derde dag was er een bruiloft uit vers 1, dan was het dus de derde dag, waarop Jezus het wonder verrichte! We leven nu dus in de tijd dat de oude wijn wijn (‘water’) veranderd wordt in de jonge wijn; de beste wijn zal vandaag de dag geschonken gaan worden. Christus stond namelijk heel vroeg in de ochtend van de derde dag op uit de dood.

“Op de eerste dag van de week gingen ze heel vroeg in de ochtend, vlak na zonsopgang, naar het graf.” (Markus 16:2)

Wij leven nu in de vroege ochtend van de derde dag, de dag van de bruiloft! De oude wijn was prima voor degenen die deze gesmaakt hebben, maar het is de hoogste tijd voor de jonge wijn. Hoewel de jonge wijn vele malen beter is, zal de omslag naar deze jonge wijn de nodige weerstand met zich meebrengen.

“En niemand, die oude gedronken heeft, wil jonge, want hij zegt: De oude is voortreffelijk.” (Lukas 5:39)

Deze weerstand is het meest merkbaar en voelbaar bij degenen die zich met hart en ziel inzetten voor het koninkrijk van God op basis van de boodschap van de oude wijn (de vergeving van zonden). En dat is wel te verklaren, want de jonge wijn moet namelijk ook in nieuwe zakken. En die oude kleren zitten vaak zo lekker.

“En niemand doet jonge wijn in oude zakken; anders zal de jonge wijn de zakken scheuren en weglopen en de zakken gaan verloren; maar jonge wijn moet men in nieuwe zakken doen.” (Lukas 5:37,38)

Ons hele (geloofs)denken, dat bij de meeste christenen is gebaseerd op het oude verbond, moet vernieuwd worden naar het denken op basis van het nieuwe verbond. Vermenging van de oude wijn (de vergeving van zonden, gericht op het vlees, de oude mens) met de jonge wijn (de bevrijding van het vlees, de oude mens) gaat niet werken. Beiden gaan verloren. Er is een deconstructie nodig van het oude geloofssysteem, voordat de boodschap van de jonge wijn (de totale bevrijding van zonde) kan gaan landen in de harten van mensen.

Zou je door willen praten over de inhoud van dit artikel?
Schroom dan niet en neem contact met ons op.

Klik hier als je je wilt abonneren op onze Blog / Infomail.

Vond je dit artikel de moeite waard om te lezen, overweeg dan een kleine financiële bijdrage. Het rekeningnummer is NL94 ASNB 0932 1927 50 t.n.v. P. Overduin.