“Voorwaar, voorwaar, ik zeg u, tenzij iemand wederom geboren wordt, kan hij het Koninkrijk van God niet zien.” (Johannes 3:3)
Hét kenmerk van wedergeboorte is dat we het Koninkrijk van God kunnen zien en vervolgens datgene wat we zien gaan proclameren (goed nieuws aankondigen). In het Koninkrijk van God is alles nieuw, heel en gezond. Dat is de reden waarom tekenen en wonderen ons zullen volgen, als we het Koninkrijk van God gaan zien en proclameren.
“Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.” (2 Korintiërs 5:17)
In Christus zijn, betekent dat we ons omgekeerd hebben (metonoia) van een mind of flesh naar de mind of Christ. Vanuit een vleselijke mind-set zien we alle problemen van de wereld, waardoor we ons overweldigd kunnen voelen, met als gevolg dat we de problemen – hoe goed ook bedoeld – gaan proberen te fixen. Vanuit de mind of Christ zien we het Koninkrijk van God en daarom is op dat moment alles nieuw voor ons geworden, waardoor we volledig in de rust kunnen wandelen, met als gevolg dat het Koninkrijk vanzelf zichtbaar wordt op aarde. Jezus wandelde volledig vanuit de mind of Christ. Hij proclameerde wat hij zag. Tekenen en wonderen volgden hem.
De slip van het bovenkleed van Jezus, de schaduw van Petrus en de lendendoeken van Paulus zorgden voor genezing, zonder dat ze daar bij stil stonden. Dat is kenmerkend voor wedergeboren mensen, die het Koninkrijk van God zien en proclameren.
Zolang we ons focussen op genezing en herstel van ziekten en andere problemen, is er sprake van een vleselijke mind-set (gezindheid). Zien we het Koninkrijk van God, waarin alles gezond en heel is, blijkbaar nog niet of nog niet scherp genoeg. Zijn we nog niet werkelijk tot wedergeboorte gekomen.
Ja, maar Jezus droeg zijn leerlingen toch op om zieken te genezen?
Dat klopt, maar op dat moment waren de discipelen zelf nog niet wedergeboren. Zij wandelden nog naar het vlees, gefocust op hetgeen zij met hun natuurlijke ogen waarnamen (mind of flesh). Jezus nam hen dat niet kwalijk. Hij sloot met zijn opdracht aan bij hun belevingswereld. Het is daarom geen probleem als wij nog in dezelfde fase als de discipelen van destijds zitten en nog gefocust zijn op het genezen van zieken. Het vormt echter wel een probleem als we denken dat wedergeboren mensen zich per definitie zouden moeten focussen op het genezen van zieken en dat mensen die daarin uitstappen als de grote voorbeelden in het Koninkrijk van God worden gezien.
“Er kwamen grote mensenmassa’s op hem af. Men had verlamden, blinden, kreupelen, doofstommen en vele anderen meegebracht, die men aan zijn voeten legde, en allen genazen.” (Matteüs 15:30)
“En de gehele schare trachtte hem aan te raken, omdat er kracht van hem uitging en allen genazen.” (Lukas 6:19)
Het verschil tussen (de wedergeboren) Jezus en zijn (nog niet-wedergeboren) discipelen zien we ook terug in de resultaten. Iedereen die naar Jezus kwam om genezing, genas. Zelfs in een plaats waar ongeloof heerste, genazen mensen door de aanwezigheid van Jezus. Bij de discipelen was dit niet het geval. Bij hen bleven er mensen teleurgesteld achter. Ook dat zien we vandaag de dag gebeuren bij bedieningen die gefocust zijn op genezing. De hooggespannen verwachtingen die worden gewekt, zorgen helaas bij veel mensen voor teleurstelling en vertwijfeling.
Mijn conclusie is dat zolang de focus op het genezen van zieken ligt, er sprake is van een vleselijke mind-set en niet van de mind of Christ. Het vlees zorgt voor een bedekking, waardoor het ware Licht van Christus niet tevoorschijn kan komen. Overal waar het Licht schijnt, zal de duisternis vanzelf verdwijnen, tenzij mensen zich door bewust ongeloof van het Licht afkeren. Jezus wandelde volledig vanuit de mind of Christ. Waar Jezus kwam scheen het Licht van Christus maximaal. Zodoende genas iedereen die bij Jezus kwam om genezing en herstel te ontvangen. Alleen degenen die door bewust ongeloof zich afkeerden, ontvingen geen genezing. Zij kwamen dan ook niet naar Jezus toe.
Dat bij de genezingsbedieningen die we vandaag de dag kennen er ondanks de vleselijke mind-set toch mensen genezen, komt doordat er een bepaalde setting wordt gecreëerd, waarin er sprake is van de zogenoemde ‘zalving’, die neerkomt op de oude-verbonds-heerlijkheid. Met die zalving op zichzelf is niets mis, het oude verbond kende immers ook een bepaalde mate van heerlijkheid. Men zal wel moeten onderkennen en erkennen dat het bij deze (voelbare en tastbare) zalving niet om de nieuwe-verbonds-heerlijkheid gaat. De ‘genezingsbedienaars’ zouden dan ook de verantwoordelijkheid voor het feit dat niet iedereen geneest volledig op zich moeten nemen. “Mensen, als je niet geneest, dan ligt het niet aan God, ook niet aan jou, maar aan mij!”. Dat zou het leed en de vertwijfeling bij mensen die niet genezen een flink stuk kunnen verzachten en verkleinen.
Maar misschien is het verstandiger om te stoppen met onze focus op genezing en het opwekken van de oude-verbonds-heerlijkheid. En in plaats daarvan met elkaar te zoeken naar hoe we in die nieuwe-verbonds-heerlijkheid kunnen gaan wandelen en met elkaar uitzien naar het moment waarop we werkelijk tot wedergeboorte komen en tekenen en (genezings)wonderen ons gaan volgen, zoals dat bij Jezus, Paulus en Petrus het geval was.
Zou je door willen praten over de inhoud van dit artikel?
Schroom dan niet en neem contact met ons op.
Klik hier als je je wilt abonneren op onze Blog / Infomail.
Vond je dit artikel de moeite waard om te lezen, overweeg dan een kleine financiële bijdrage. Het rekeningnummer is NL94 ASNB 0932 1927 50 t.n.v. P. Overduin.