“God is in Christus de kosmos met Zichzelf verzoenende, door niet te rekenen met de val, maar door het Woord der verzoening in ons te leggen.” (2 Korintiërs 5:19)
Dit is een vrije vertaling vanuit het Grieks die meer recht doet aan wat Paulus bedoelde, dan de gangbare vertalingen die we tot onze beschikking hebben. In de meeste vertalingen wordt er gesproken over overtredingen die God ons als mensen niet zou toerekenen. Deze vertaling laat zien dat de vertalers bij hun vertaalwerk een theologische bril op hebben gehad, namelijk de bril van ‘verzoening door voldoening’. Door te spreken over het niet toerekenen van overtredingen wordt de hele tekst (en ook de context) in een moreel-juridisch frame geplaatst, alsof het bij de kosmos die met God verzoend moet worden om relationele verzoening van de verbroken relatie tussen God en de mens zou gaan. Sinds wanneer is de kosmos een persoon met wie we een relatie aan kunnen gaan? Volgens het woordenboek omvat de kosmos het gehele tijd-ruimte continuüm waarin wij bestaan.
Nee, Paulus heeft het hier niet over relationele verzoening, alsof het in het evangelie om het persoonlijke zielenheil van de mens zou gaan. Dat is wel eeuwenlang de gangbare gedachte / uitleg geweest. Het evangelie dat Jezus en Paulus verkondigden, is de blijde boodschap voor de ganse kosmos; niet alleen voor degenen die op de juiste manier geloven. In Handelingen 3:21 wordt gesproken over het herstel van alle dingen. Volgens Paulus is Christus (in wie de kosmos met God verzoend wordt) alles in allen (Kolossenzen 3:11). Dat moet ook wel, wil de ganse kosmos met God verzoend kunnen worden. En dat is wat God in Christus aan het voltooien is. Opdat God eenmaal alles in allen zal zijn (1 Korintiërs 15:28). Het evangelie is werkelijk goed nieuws voor de ganse schepping inclusief de hele mensheid.
Nog even terug naar het gedeelte “door hun hun overtredingen niet toe te rekenen“. Het Griekse woord dat hier vertaald is met overtredingen (paraptoma) betekent in werkelijkheid ‘val’. Door het te vertalen met ‘overtredingen’ (van een wet) wordt de hele tekst op mensen betrokken en in een moreel-juridisch kader geplaatst. Hetzelfde is gebeurd door de val een zonde-val te noemen, terwijl er in de grondtaal alleen over een val wordt gesproken. Als er een porseleinen vaas uit de kast valt, dan is het vallen van die vaas op zichzelf geen moreel foute daad. Natuurlijk kan er wel een schuldvraag gesteld worden, bijvoorbeeld: wie heeft die vaas zo wankel neergezet of wie heeft er tegen de kast gestoten?. Het oplossen van de schuldvraag maakt de val van de vaas echter niet ongedaan. Het Griekse woord ‘paraptoma’ heeft ook geen moreel-juridische lading. Helaas heeft het deze bijklank in bijna alle brieven van Paulus door de vertalingen heen wel gekregen. In enkele gevallen, als men in de context er niet om heen kon, is het Griekse woord ‘paraptoma’ wel gewoon met ‘val’ vertaald. Een voorbeeld hiervan vinden we in de Romeinen-brief.
“Ik vraag dan: zijn zij niet zo gestruikeld, dat zij wel vallen moesten? Alleen dan om leven te ontvangen, maar door hun val (paraptoma) is het heil tot de heidenen gekomen, om hen tot naijver op te wekken. Betekent nu hun val (paraptoma) rijkdom voor de wereld en hun tekort rijkdom voor de heidenen, hoeveel te meer hun volheid!” (Romeinen 11:11,12)
Dan nog het Griekse woord dat in 2 Korintiërs 5:19 met ’toerekenen’ (logizomai) vertaald is. Dit woord heeft niets van doen met het toerekenen van fouten, maar met ‘ergens wel of niet mee rekenen’ of ‘berekenen’.
De juiste vertaling van dit gedeelte wordt daarmee: “door niet te rekenen met de val (van de kosmos), …“. God laat het er niet bij zitten! Hij zal hoe dan ook die gevallen kosmos weer met zich verzoenen. Ook hier kan de schuldvraag wel gesteld worden. Hoe komt het dat de kosmos in de gevallen staat terecht is gekomen? De mens speelt bij deze val een belangrijke rol, maar de vraag is of de mens er schuldig aan is. En mocht dat het geval zijn, dan nog maakt het oplossen van de schuldvraag de val niet ongedaan. Ons bezighouden met de schuldvraag lost niets op! God wil de kosmos met zich verzoenen!
Tot slot. Het laatste gedeelte van de tekst uit 2 Korintiërs 5:19 luidt: “maar (God) heeft het Woord der verzoening in ons gelegd.“. Wat was dit Woord der verzoening?
“Er zei Licht!” (Genesis 1:3). Het eerste scheppingswoord is het Woord der verzoening geweest. De duisternis was namelijk al een feit voordat de mens überhaupt geschapen was.
“Het waarachtige Licht, dat ieder mens verlicht, was komende in de wereld.” (Johannes 1:9)
Het draait in het evangelie niet om de schuldvraag van de mens. Ook niet om de overtredingen van de mens die verzoend zouden moeten worden. Het goede nieuws van het evangelie van het Koninkrijk omvat de kosmische verzoening tussen de onzichtbare wereld (de hemel) en de zichtbare wereld (de aarde). Het Christus-Licht dat ieder mens verlicht is de hoop op deze heerlijkheid. De ganse kosmos zal tot herstel komen. De hemel op aarde!
Zou je door willen praten over de inhoud van dit artikel?
Schroom dan niet en neem contact met ons op.
Klik hier als je je wilt abonneren op onze Blog / Infomail.
Vond je dit artikel de moeite waard om te lezen, overweeg dan een kleine financiële bijdrage. Het rekeningnummer is NL94 ASNB 0932 1927 50 t.n.v. P. Overduin.